Werkloosheid is een zelfstandig naamwoord uitgesproken als [werk‘losheit]. De term beschrijft de staat van personen die tot de beroepsbevolking behoren, beschikbaar zijn voor werk en daar ook naar op zoek zijn, maar geen betaalde baan hebben. Het gaat dus om personen die werk zoeken, maar die geen betaalde baan kunnen vinden.
Hoewel naar 100% werkgelegenheid -door de overheid- gestreefd wordt, zal nooit iedereen een baan krijgen. Sommigen verliezen hun werk, anderen kunnen geen baan krijgen. De omvang van werkloosheid noemt men een werkloosheidscijfer(s). Het percentage werkloze binnen beroepsbevolking noemt men de werkloosheidsgraad.
De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) definieert een werkloze als iemand die niet werkt, onmiddellijk beschikbaar is voor een passende carrière en daar actief naar zoekt. Een werkloze moet voldoen aan bepaalde voorwaarden. De persoon moet tussen de 15 en 75 jaar oud zijn, minder dan 12 uur per week werken, actief op zoeken zijn naar werk en ingeschreven bij een arbeidsbureau.
- tussen de 15 en 75 jaar
- Werkt minder dan 12 uur.
- Actief op zoek zijn naar een baan van meer dan 20 uur per week.
- Werkzoekende registreren bij een arbeidsbureau
De meest recente en gehanteerde definitie van iemand die werkloos is en geen betaald werk heeft, maar daar recent naar gezocht heeft en in principe direct aan de slag bij een nieuwe werkgever. Enkele jaren geleden hanteerde het CBS een leeftijdsgrens tot 65 jaar. Inmiddels is deze grens dus verhoogd naar 75 jaar. Lees hier meer over werkloosheidscijfers.